Skąpana w krwi niczym w farbie malarz,
Burgundowa rzeka się wylała na jej twarz, zakrywając rumieńce z tego dnia.
Skąpana w blasku dnia otarła z siebie żal.
Pod osłona nocy zaś, wylała się krwawa maź, taka właśnie jest, ta madame.
Nie wiesz co czuje, nie znasz jej, wystarczy spojrzeć w jej oczy a ujrzysz co gdzieś w głębi siedzi niej.
Madame krwista, zła, żalu nie poskromiona cała we łzach. Dziś stanęła na piedestał i powiedziała sobie że da radę