Siedziała na ławce .
On zobaczył ją i zaczął iść w jej kierunku .
Ona była poddenerwowana .
Usiadł w końcu koło niej, patrzył na nią lecz ona wtapiała swój wzrok w tańczące, złote, jesienne liście .
On więc zaczął mówić :
- Musze Ci coś powiedzieć ...
Ona zacisnęła pięści tak, że paznokcie wbijały jej się w dłoń .
Znowu zaczął :
- Więc... To dla mnie trudne...
Ponownie się zaciął, a ona nie wiedziała co zrobić, aż wkońcu on sie odezwał :
- Kocham Cię .
Ona w tym momencie spojrzała na niego, a on niespodziewanie i z rozpaczą patrząc w jej szklane oczy spytał :
- Tylko dlaczego musisz mieć na imie Śmierć ?