Nie należy akceptować samotności.
Podnosząc się, gdy wydaje się już, że jesteśmy pokonani. To siła, dojrzałość, mądrość z której chcemy skorzystać.
Nie jesteśmy sami. Osoby którym nie jesteśmy obojętni, mogą nie wiedzieć, że czujemy się samotni.
To tylko ludzie, ale jeśli poprosimy o pomoc, mogą okazać się wspaniałymi przyjaciółmi.

O pewnych rzeczach można zapomnieć i dzięki temu żyć i współistnieć z samotnością akceptując ją