Dodaj odpowiedź 14 October 2012, 18:24
0 Zgadzam się. I najgorsze, że później z tej pułapki trudno wyjść :/
Pozdrawiam :)Odpowiedź 13 October 2012, 22:48
0 Tęsknimy za ludźmi, którzy wyzwalają w nas wszystko co dobre:)
Odpowiedź 13 October 2012, 22:47
0 Samotność jest nam potrzebna, by odkryć jak ważni są ludzie, od których czasem potrzebujemy uciec. Bardzo dobrze Cię rozumiem, Wiolu;) Uściski:*
Odpowiedź 13 October 2012, 19:00
0 Samotność na dłuższą metę, zawsze prowadzi do dołka;)
Dzięki za komentarz, Aniu, pozdrowionka;)Odpowiedź 13 October 2012, 18:35
0 Kasiu, nigdy nie będzie, a jednak chcemy często, by była schronieniem przed ludźmi...
Beatko, kiedy samotność staje się formą ucieczki, łatwo się zgubić na jej ścieżkach. A przewrotna bywa, jak każda kobieta;)
Dzięki za opinie Dziewczyny, miłego wieczorku;)
Odpowiedź 13 October 2012, 18:17
0 Jak staje się azylem pułapką nie jest, lecz gdy się przeciąga wbrew woli azylem być przestaje i boli. Taka z niej wywrotowa postać, jeśli jej na to pozwolić :)
Odpowiedź 13 October 2012, 16:22
0 Zamykamy się od środka, bo tak ma być bezpieczniej, ale to, co miało być schronieniem z czasem okazuje się być niebezpieczeństwem. Dzięki za ciekawy komentarz, Aga;)
Odpowiedź 13 October 2012, 15:40
0 Różne są stawki w kosztorysie szczęścia, a więc masz rację, Alu;)
Xawier, łatwo się zamknąć w kokonie własnych ramion, trudniej go później opuścić.
Miłego sobotniego popołudnia;)
Odpowiedź