Są ludzie, dla których " przepraszam " dla bliźniego, to tylko chwila słabości.
I kiedy trwoga zabiera sen, a kamienie wrośnięte w dłoń bolą prośbami do Boga o otwarciu oczu...szukają sensu swoich win chowając się za jego Krzyż...
Ale to tylko chwila, potem są
sobą...
Nie będziesz brał imienia Pana Boga swego, nadaremnie.
19 March 2013, 00:26
Bóg wybacza nawet ten kamień rzucony w bliźniego, jest bowiem miłosierny.
Natomiast sumienie, którym nas obdarzył podpowiada " przeproś " .
To słowo zobowiązuje, bo cóż jest warte wielokrotnie wypowiadane ?I cóż warte są te wiersze Bogu pisane, kiedy czyny świadczą przeciw niemu ? Nic.
Bardzo mądra myśl Bogusiu.
od Kasandra48
17 March 2013, 13:04
Wygnani z raju
smutno ubolewają
pod krzyżem swoim.Dobra myśl Bogusiu, pozdrawiam ;)
17 March 2013, 04:24
Słuszna myśl. Przepraszam to akt skruchy i zarazem postanowienie naprawienia krzywd, błędów. Wynagrodzenie złych uczynków wobec bliźniego. Za krzyż chowa się tchórz szukając usprawiedliwienia swoich przewinień.
16 March 2013, 20:26
Słowa tej wyjątkowej myśli, poruszyły mnie.
Oby dotarły do sumień tych, co kamieniami ciskają, zasłaniając się jednocześnie krzyżem, nadużywając imienia Pana Boga nadaremnie.
I oby ich przepraszam i trwoga, nie były tylko na chwilę, bo Święta blisko.Pozdrawiam Autorkę serdecznie.