4 December 2022, 00:43
To jak lęk przed nadzieją.
A przecież to nadzieja bywa domem, drogą, życiem, światłem. Człowiek jest tylko ptakiem - bez skrzydeł.
4 December 2022, 19:34
Hmmm... trudne :))
Za Kamilem - lęk, strach, obawa, ale nie przed nadzieją. Nadziei się nie boimy, chcemy jej, pomaga, leczy duszę, serce.
Może przed złem? Zamykamy oczy za często na zło, ale strach przed dobrem? :))Czyli brak odwagi, albo jestem zielona w tym świetle myśli :))
5 January 2012, 13:23
Żadna lampa Cię tak nie ogrzeje, jak Słońca gorące promienie,
a kiedy padną przypadkiem na rąbek serducha, ojjjjj...
głowa stracona, rozum gdzieś przedadł, ehhh...skomplikowana to zawierucha..;)Nie lękajmy się światła, bo w nim wszystko się zawiera..;)
Grześku, ciekawie napisane, i mnie się podoba..;)
5 January 2012, 11:47
Aniu
Poddałem się słowom Twym prześlicznym
była promocja... w elektrycznym :PGrzegorzu
Ładne :)
5 January 2012, 09:52
... czy wystarczy za http://irracja-mojzwariowanywiat.blogspot.com/2010/01/slepa-miosc.html ">krótki komentarz ?...
;-)
5 January 2012, 01:15
...no i otworzył wszystkie stragany światła,
którego słowo nie ogniem, lecz dniem się stało...:)dobranoc wszystkim...:)
5 January 2012, 01:02
zbyt często jednak
...ogarnięci przerażeniem
pragnąc całkiem zbliżyć do rzeczywistości
okłamujemy noc...zmierzchem tylko
4 December 2022, 22:27
Piękny komentarz...
Nawet pod Twoimi tekstami można znaleźć skarby słów
Podziwiam
5 January 2012, 00:48
w bezgranicznym zdumieniu
nie zakłóconym mrugnięciem powiek...:)...krótka moja droga do Twoich oczu...:):):):)
Menu
78 387 wyświetleń
347 tekstów
254 obserwujących