Rozerwany na pół, podarty, postrzępiony. Tak widzę siebie. I nie ma siły, która mnie przekona, że będę całością.
Czy całość może być naprawdę całością? A może połowa jest lepsza, bo chce żyć intensywniej, za dwie połowy?
Albo drzeć się na mniejsze kawałki?
Autor
7260 wyświetleń
43 teksty
25 obserwujących
29 January 2023, 17:32
Ludzie szczęśliwi, to ci spełnieni, którzy pozbyli się chaosu z własnego życia. Dlatego zawsze trzeba dążyć, by być sobą - całością. Nie rozdrabniać się na części, bo te części właśnie są chaosem, a to tkwienie w błędnym kole :-)
Pozdrawiam cieplutko i życzę dostrzeżenia ciepłych barw życia :-)
28 January 2023, 03:45
Jest taka siła, to ten najmniejszy kawałek, od którego powinieneś zacząć się "sklejać" :-)
Pozdrawiam.
