Przykro patrzeć kiedy upada człowiek.
Smutek ogarnia serce, kiedy upadając rzęzi nieludzkim głosem.
Rozpacz - gdy leżąc, ostatkiem sił zostawia brudny ślad, na tym, co dobre w bliźnim.

W takiej chwili chce się aż przytulić bezdomnego psa i popatrzeć w jego samotne, stęsknione człowieka oczy.