Tak, Vergil, właśnie dlatego tak bardzo wiele zawdzięczam przyjaźni - samotność, jak śpiewał kiedyś Rysiek Riedel "to taka straszna trwoga", a mnie już ona nie grozi ;)

Jeśli są przyjaciele samotność jest tylko słowem, które ginie gdzieś daleko za nami, przykryte wzajemnym uśmiechem.
Pozdrawiam :)

Nie ma samotności, mała!

Pewnie i sprytu, i odrobiny szczęścia ;)

Możliwe, moja myśl jest oparta na wnikliwej obserwacji życia i własnym doświadczeniu. Rzeczywistość narzuca nam kajdany, a zrzucając je często sami zamykamy się w klatce innej, tylko pozornie lepszej rzeczywistości.