Jeśli to jest dla bliskich niezbędne, to taka postawa jest godna pochwały, ale jeśli pracujemy na kolejny ...set - calowy telewizor, na kolejny gadżet, na kolejny szpanerski samochód, na czterdziesty pałac na wodzie... a nie ma nas z bliskimi, to nie robimy tego dla nich, tylko dla zaspokojenia własnych zachcianek, własnych niezdrowych ambicji, karmimy rosnący głód posiadania rzeczy martwych tracąc przy tym wartości żywe.
Znam kogoś, kto 3/4 życia pracował na rodzinę... dziś ma gdzie mieszkać tylko dzięki dalszym krewnym.
Smutne, ale tak czasami bywa. Ludzie, którzy wszystko dostają nie potrafią docenić pracy w to włożonej, uważają, że im się wszystko należy, a to już tylko krok do patologii.
Dziś coraz trudniej o pracę, o dobrą pracę i ludzie są wykorzystywani. Wystarczy porównać zarobki na podobnych stanowiskach, a ceny już dawno mamy "europejskie". To często pozwala "pracodawcom" naginać, a nawet inicjować zmiany w przepisach na własną korzyść, o łamaniu prawa nie wspomnę, ale i to nie jest rzadkością. Pracujemy coraz więcej, coraz dłużej, coraz wydajniej, za coraz mniejsze pieniądze.
Sorrki, strasznie dziś przynudzam. :)

A pomyśleliście,że robi się to dla bliskich ? Żony, dzieci , na przykład...

błogosławieni i ci, którzy mogą robotę zabrać do domu.. albowiem oni, przy piwku nie zaznają trudu ;PP

jak po co?
nie słyszeliście nigdy o "zastaw się i postaw się"
(przede wszystkim zastawiają własną duszę! i to zastawiają ją diabłu oraz piekłu !)
i nie wiecie, że zdecydowana większość ludzi praktykuję to dno zamiast służyć - najlepiej bezinteresownie - Bogu, Matce Bożej i bliźnim ?!

a gdy już jesteś to pławisz się w tym co masz...

Wiele osób wpada w tę pułapkę zastawioną przez tzw. pracodawców.
Taniej jest wycisnąć cytrynkę, albo zapłacić nędzny grosik, niż zatrudnić dodatkowego pracownika...
Pozdrawiam. :)

Prawdziwa myśl.

właśnie