Płatki śniegu są jak ludzie.
Każdy inny. Jedyny w swoim rodzaju.
Na początku piękny, spadający wolno.
Potem coraz szybciej i szybciej, tracący swój blask, na wpół upadły, zniekształcony.
Ostatecznie zniszczony przez świat i czas, roztopiony.
Zostaje po nim tylko mizerny ślad : woda.
16 891 wyświetleń
122 teksty
0 obserwujących
16 October 2009, 16:45
Pierwsze co pomyślałam po przeczytaniu Twojej myśli to to że wczoraj albo przed wczoraj czytałam coś podobnego...
W każdym płatku śniegu widziałam twoją twarz...tak teraz już wiem, że były to różne oblicza twojej twarzy, tak jak płatki śniegu żaden z nich nie jest identyczny...
autorka -> Seneka90eee eeee