Patrząc w Jego oczy dotarło do niej, że w nich czegoś brakuje.
Coś, czego nie widać. Coś z czym może żyć, ale bez czego to życie traci jakikolwiek sens...
Zabrakło w nich radości i nadziei na to, że kiedykolwiek ono powróci.
Czy można żyć z kimś i nie patrzeć tej osobie w oczy?
14 April 2010, 11:49
Tak, jego problemów owszem.
Chodziło mi o to, że przez jego oczy mam problemy ;p
Jego oczy są źródłem moich problemów.
Tak powinno być. Chyba.
13 April 2010, 18:50
problemy mają w innym miejscu swoje źródło, oczy dopiero pokazują nam, że one jednak istnieją.
12 April 2010, 18:20
a ja dużo bym dała, by potrafić żyć nie patrząc w te cholernie smutne oczy...
12 April 2010, 15:06
Niestety, niektórzy to potrafią.
A ja zakochałam się właśnie w tych oczach, które przeczą jego słowom.