Menu
Gildia Pióra na Patronite

2010

Pamiętam jak dowiedziałam się, że nowotwór Cię pokonał. Wyrwał Cię od nas bezpowrotnie.
Pamiętam 1 rocznice Twojej śmierci.
Nigdy nie myślałam o rocznicach w ten sposób.
O rocznicach, które zabierają dech, powodują smutek i ból.
Zdawało się, że nie damy rady dalej żyć...
Minęło 5 lat... tęsknoty, smutku. Dzisiaj trochę łatwiej oddychać, trochę łatwiej żyć.

Tęsknię za Tobą Kochana Przyjaciółko i czekam na czas gdy zobaczę Cię w pełni sił i zdrowia, gdy zapomnimy o tych latach Twojej nieobecności...

56 126 wyświetleń
486 tekstów
32 obserwujących
  • zatopiony.wrak.

    3 January 2020, 09:26

    piękna nadzieja Kochana! z pewnością się zobaczycie, wierzę w to!