Chodzi o to, że ja pamiętam czasy jak w autobusie to ludzie ze sobą rozmawiali, dzisiejsze czasy to każdy jak odludek, albo słucha coś tam, albo czyta, albo udaje, że patrzy w okno. Jeden drugiego nie widzi.

Człowiek trzyma się za serce, słabnie - bez reakcji.
Cóż mówić o uśmiechu.
Rozmowa, nawet o pogodzie - to przeżytek :)

Smutne niestety...