Zatem idźmy. ;)
Tęcza zabarwia horyzonty zszarzałego myślenia. ;)

Owszem, zapiera dech. Potem w ogóle nie chce się oddychać. Chciałoby się zniknąć, przestać czuć, myśleć...

<dostrzega tęcze>

Podobno ona gdzieś styka się z ziemią. Teraz tylko pozostaje tam dotrzeć...

:)

Człowiek może się powoli odzwyczaić od obecności bliskiego. Jeśli jest odrywany tak nagle, to odczuwa głód podobny temu narkotykowemu. A to zapiera dech w piersiach...
Oj, zgadzam się, Michał.
Pozdrawiam ;)

"Żeby odchodziła ode mnie powoli, krok po kroku, żeby mi łamała serce po kawałku, stopniowo, byłoby łatwiej.

Tak mi się nasunęło. :)