Od zawsze człowiek szuka odpowiedzi na to kim jest. Być może zbyt dużo oczekuję od życia. Może powinienem przyjmować od niego to co ono mi daję. Pogodzić się z tym na co zasługuję. Odłożyć to czego oczekuję na bok i poczekać aż będę godny dostać w zamian za pracę nad sobą. Kluczem do zmiany jest zrozumienie własnego jestestwa. Jeśli moje zalety przysłonią mi wady, otrzymam zaciemniony i zniekształcony obraz własnej osobowości. Jak odbicie w krzywym zwierciadle; nie można pracować nad otrzymanym obrazem bo jest wykrzywiony. Poznanie wszystkich swoich cech, dobrych i złych, jest kluczem do poznania siebie. Dopiero po ułożeniu wszystkiego co o sobie wiemy utworzy piękną mozaikę ludzkiego życia. Nie będzie doskonała, nigdy nie będzie też ukończona bo dopiero śmierć napiszę zakończenie historii jaką opowiada, ale nie będzie już niekompletna. Będzie to dzieło pełne, kompletne otwarte na naszą pracę. Nie jest to łatwe zadanie, ale im trudniejsze będzie się wydawać na początku, tym piękniejszy będzie cud istnienia będąc świadomym kim się naprawdę jest.