Menu
Gildia Pióra na Patronite

Oboje wiemy, że jeszcze można uciec. Jeszcze drzwi nie zamknięte, w oknach brakuje krat. Jeszcze jest czym oddychać, ale mniej jest tych chwil, gdy tracimy oddech.

Po raz pierwszy w życiu nie mogę Ci obiecać, że jeśli odejdziesz, ja bez wahania pójdę z Tobą, że wbrew woli otaczać będzie cię moja niezauważalna troska, że przeczekam, że udźwignę... Nie jestem tą, którą byłam. Ty chyba nie jesteś dla mnie tym, kim byłeś.

10 155 wyświetleń
80 tekstów
6 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!