To prawda...
Ileż to razy człowiek się zbierał i nadal to robi, by napisać, przekazać myśli krążące od głowy do serca i w drugą stronę?
Ileż to w głowie myśli chciało być przelanych wiadrem a czasem konewką na papier?
Ileż to godzin patrząc w niebo miało się kartkę i długopis ale weny brak?
Ale czasem jest już za późno na pisanie a o rozmowę nie ma szans...

Listy wyblakną, a sentyment pozostaje :(

ktoś zapomniał nakleić znaczek, ot ;)

pozdrawiam wszystkie panie bardzo ciepło ;)

Och, niektóre zbyt długo..

Poczta zawiodła............................;d

Myśl z sentymentem. Tak jest.

tak

nabierają wartości ;)

zgadza się :)

piękna myśl