Menu
Gildia Pióra na Patronite

Niemy krzyk, którego nikt nie zrozumie
Labirynt myśli, które są nie do przejścia
Morze łez i krwi, które dały upust złości
Spakowane wspomnienia, z którymi nie wiem, co zrobić

6419 wyświetleń
88 tekstów
3 obserwujących
  • Archangel_Marco

    5 August 2012, 00:07

    Krzycz.

  • Efemeryda60

    4 August 2012, 23:01

    Cisza bywa ukojeniem. Czasem ciepła dłoń na ramieniu.

  • Berenique

    4 August 2012, 22:59

    Piękny wiersz, pełen bólu i cierpienia. Pasuje do ostatnich moich przemyśleń i odczuc.