Niektóre wspomnienia są niczym chwasty, ciągle rosną w siłę nie pozwalając na rozwinięcie się nowego kwiatu. Ale są też wspomnienia piękne, przypominające letni deszcz, który pobudza do życia i daje nową siłę na dalsze działania .
Autor
5045 wyświetleń
42 teksty
32 obserwujących
30 May 2010, 18:13
Trafne porównania, szczególnie te chwasty. Nie wiadomo jak i kiedy pojawiają się na nowo, a nasze działania stają się syzyfowe
30 May 2010, 16:03
A największy paradoks czasem w tym, że to tak naprawdę to od nas zależy czy będziemy mieć w głowie te chwasty czy różnorodne rośliny. Świetna myśl.
