Możesz tak powiedzieć.

To samo mogę powiedzieć o normalnej przyjaźni, kiedy to jedna ze stron się zakochuje.

Począwszy od udawania, cierpienia wprost zadawania sobie bólu, kończąc na sztuczności oraz trzymania drugiej osoby w klatce.

A co jest złego w takiej przyjaźni?

... toż już nie chciałem używać tego określenia... ani tych gorszych...

;-)

Drogi Grzegorzu, a może też bezpieczeństwa i obawy, że zostaniemy sami.
To czysta hipokryzja.

... "przyjaźń po rozstaniu" (?)... hmmm, to trochę takie zatrzymanie na "wszelki wypadek", no bo jak się nie uda?... tylko czy to nie zamykanie komuś przyszłości dla własnego komfortu?...

;-)

Ostro napisane, ale się pod tym podpisuję.