Koleżanek i kolegów można mieć wielu, przyjaciela jednego-jednak idąc przez życie okazuje się,że każdy kolejny przyjaciel zawodzi. Z zaufaniem trzeba ostrożnie,nie każdego można nim obdarzyć. Przecież każdy z nas ma tajemnice, którymi z nikim się nie dzieli i zabiera je ze sobą do grobu...

Racja.
W tych czasach trzeba liczyć tylko i wyłącznie na siebie...

"Umiesz liczyć...? licz na siebie"
Świetna myśl

Dla mnie to paradoks lekki.
No bo skoro "nikomu" to całej światowej ludzkości. Poza tym, z takim podejściem najlepiej jest siedzieć 24 godziny na dobę w domu, czekając aż zawali się sufit.

"Nikt kogo znam.."- więc trzeba zacząć szukac ludzi, którzy zasługują na zaufanie.
Jeśli przestaniemy ufać innym, tym, którzy zasługują na zaufanie, możemy przestać ufać i sobie.
Jeśli my skreślamy ludzi.
Ludzie skreślają nas.

Każdy kiedyś był nastolatkiem.
Coś jest w tej myśli, bo mając i 20 lat niewiele osób darzę zaufaniem.