Nie potrafię żyć tylko dla siebie.
Cokolwiek dobrego przytrafiło się człowiekowi, nie cieszy długo, gdy z nikim nie może się tym podzielić.
Podobnie, cokolwiek złego przydarza się samotnej duszy, boli bardziej, kiedy nie znajduje ona w nikim pocieszenia.
Istota żyjąca dla samej siebie, rani świat i samą siebie.
Po raz pierwszy, gdy odmawia radości innym, obracając ją we własną pychę.
Po raz drugi, zatruwając się nieszczęściem, z którego tak łatwo mogłaby się wyleczyć.