Nie mieć punktu zaczepienia, gdy wali się świat - podobno życie jest piękne.
Więc szukam owego piękna
- w nagości drzew i w drodze bez celu.
Ktoś kredą na złamanym
" nakaz jazdy w prawo" nabazgrał : idź.
Więc idę, sam nie wiem gdzie.
Do nieba, piekła albo tylko do następnego dnia.
Z jednym pytaniem : co jest najpewniejsze?