O, rzeczywiście podobna myśl! :) chyba wielu z nas zauważa wątpliwy sens tego ciągłego oczekiwania.

"Przed każdym wyjazdem moja młodsza córka codziennie rano pyta mnie – mamo, ile jeszcze dni do wyjazdu? I za każdym razem na paluszkach odlicza, że jest ich coraz mniej. I się cieszy. Ja też się cieszę, ale czy to znaczy, że te mamy żyć od urlopu do urlopu, albo od jednego do drugiego weekendu? A co z całym tym życiem pomiędzy?"
Tak mi się skojarzyło:)))

Nie u siebie lecz na blogu;)

Już to gdzieś czytałam...

To dobrze! Najgorzej gdy ludzie tego nie zauważają, a potem jest już tylko zdziwienie i żal.