gdy chodzi o raka, wydajniejszy jest lekarz-, niż pocieszna babcia

może i z tylnego krzesła, ale kolejka do ciebie raczej będzie mała

jako psycholog możesz przecież pomagać, nie bawiąc się w próżność,jak również nie doić klientów/organizmów
no ale - było minęło, nie ma co grzebać
spokojnego wieczoru życzę

Wolę pomagać "z tylnego krzesła".

To trzeba było zostać na studiach i nie być taka jak ci o których sądzisz że idą dla kasy i mają złe podejście

Skończyć je i pomagać

Kasa wcale nie wyklucza możliwości bycia dobrym człowiekiem

Interesuje mnie pomaganie ludziom, a nie zarabianie na tym pieniędzy za wszelką cenę.

wnioskuję że to dobra wymówka

nie rozumiem jak można iść w stronę czegoś co nas nie interesuje, albo na czym się nie znamy

Nie skończyłam ich. To raczej oczywiste. Z takim podejściem nie chciałam iść przez życie.

byłaś na studiach psycho i co? jak to się skończyło
wolałbym nie wnioskować, z tego co napisałaś tylko usłyszeć to od ciebie

.Rodia, każdy ma swoje zdanie.Osobiście nie wierzę w tym "profesjonalistów", którym tylko pieniądze w głowie i zero wymaganego profesjonalizmu. (Byłam na studiach psychologicznych,miałam mnóstwo kontaktu z nimi.Sam fakt, że zamiast o człowieku mówić choćby "potrzebujący pomocy" mówią "klient" jest jednoznaczne).
Elizabetta - osobiście nie spotkałam jeszcze pełnego profesjonalisty, ale fakt, niektórym potrzebny jest taki :)
Otulona - :). Nic więcej nie trzeba.
Pisane_na_piasku - również :) Miło mi, że się ze mną zgadzasz.
Danioł - się uśmiałam. Księża się tak nadają na psychologów, jak ja na filozofa. Czyli wcale. A to z samego faktu, że nawet jak potrafią słuchać i pomagać, to system kościelny i tak ich zaraz przeżuci na inną parafię i tyle było z kontaktu. A przyjaciele są zawsze.

a może ksiądz

Zgadza się :)