Menu
Gildia Pióra na Patronite

Najdłuższe wydają się być te korytarze, na których zbyt długo nie widać drzwi.

137 610 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
  • 25 June 2013, 23:06

    I światełko, do którego nam daleko...

  • 10 March 2013, 19:31

    Ale nie te najdłuższe są najstraszniejsze. Najgorsze są te, w których natrafiamy na najnowszej generacji profesjonalny środek biobójczy do natychmiastowej likwidacji. Bezlitośnie działające saszetki z substancją wabiącą. Śmierć następuje niemal natychmiast...
    No to mam przegwizdane. :D Ha ha .
    Madź, miłego wieczorku. :)

  • anja341

    10 March 2013, 18:35

    A co jeśli wszystkie drzwi są zamknięte?

  • MyArczi

    6 March 2013, 23:28

    i te "korytarze" najbardziej się ceni

  • giulietka

    5 March 2013, 20:45

    Droga się dłuży, czas ucieka, życie to dziwne równanie z niejedną niewiadomą...

    Dziękuję Wam za opinie i obecność.
    Pozdrawiam serdecznie:)

  • Adnachiel

    5 March 2013, 20:32

    A nadzieja otwiera każde drzwi.
    Świętna myśl! I jeśli o mnie chodzi, mógłbym uczynić je swoim mottem. Oby nie życiowym! :)

  • 3 March 2013, 23:42

    Idziemy szukając tych drzwi i bojąc się, że pojawią się zbyt wcześnie, albo za późno...
    Wyobraźnią wyciągamy więc korytarz, by zyskać na czasie... tracąc czas...
    Pozdrawiam. :)

  • giulietka

    3 March 2013, 21:14

    Los zakłada nam czasem opaskę cierpienia na oczy, ale nie zaślepi ona oczu duszy...
    Bardzo ciekawie poszerzacie moją myśl o kolejne otwarte drzwi...
    Dziękuję i miłego wieczoru, Dziewczyny;)

  • słoneczniki

    3 March 2013, 20:21

    Czasem na kształt tej wyobraźni wpływają etapy w naszym życiu, emocje, które nami targają, "ilość" myśli kłębiących się po naszych głowach ;)

  • słoneczniki

    3 March 2013, 20:05

    Tak, takie pogłębiają strach, samotność, dezorientację...
    A wszystko to pobudza obraz lękliwej wyobraźni