Mogłeś żyć ze złamaną nogą, to i z sercem dasz radę. Włoży się w gips. Kiedyś przecież musi się zrosnąć.
17 February 2010, 22:12
W momencie, kiedy wszystko i wszyscy są przeciwko Tobie, to Ty w zakamarkach pamięci wspominasz scenę, w której przybito stempel z napisem "odrzut".
17 February 2010, 22:09
Ja chyba niestety wierzę, że wiesz, że można, że będzie się całkiem szczęśliwym... Tylko to 'całkiem', takie jest mało warte, gdy czasem czujesz się jak kupa.
17 February 2010, 22:03
Też tak można...
Szkoda tylko, że są to tylko słowa. I szkoda, że nie wierzę w ich znaczenie.17 February 2010, 21:57
Jak dla mnie to nie jest koniecznie optymistyczne. Jest całkiem ironiczne. I kojarzy mi się z
"bo przecież można żyć bez powietrza"
Bo przecież żyć trzeba, bo w coś wierzyć trzeba, więc i 'po burzy przychodzi słońce" chociażby i od roku padało.17 February 2010, 14:14
Te słowa to są takim... jakby pocieszeniem, kopniakiem, że człowiek da radę.
Po czym przychodzą momenty i stwierdza się, że nie ma się sił.Złamanie zawsze niesie ze sobą jakiś skutek. Kiedy łamie się nogę, a jest się koszykarzem, piłkarzem... Kontuzja może pozostać. Skreśla być może karierę, jaką chciano osiągnąć, ale dalej można grać w kosza.
Tak samo jest z sercem. Włoży się go w gips... Tylko gips jednak w tym wypadku jest tylko metaforą... Czym będzie ten gips? Może przyjacielem, który wyciągnie na piwo. Może spotkaną w tramwaju przez przypadek osobą. A może czasem...
Bo przecież... ta kontuzja, to wspomnienie zostanie.
17 February 2010, 06:58
... oj, Kasiu... sam nie wiem jak to odczytać... ale chyba jako duży przytyk do tych którzy bagatelizują uczucia i sprawy innych... i rozumiem ich, jak się słyszy i czyta tyle tych skarg... to człowiek sam ma ochotę odejść i pośmiać się... lecz czy to powód by robić docinki zamiast pocieszyć drobnym słowem... albo i zmilczeć?... zwłaszcza gdy dotyczy to przyjaciół i bliskich... dla nas, może to i, mało ważne... lecz dla nich to poważna sprawa... nieraz, sami nie zdajemy sobie sprawy, w jaki sposób ranimy innych...