Mogłabym oddać swoje życie, tylko po to, aby chociaż raz zobaczyć Cię mamo znów.
Usłyszeć Twój śmiech, utulony do snu szept.
Moje wnętrze bez Ciebie jest puste, tak naprawdę moja wiara, nadzieja, chęć życia odeszła wraz z Tobą. Wokół rozsypane resztki z przyjaciół krąg, nie potrzebuje ich, nie rozumieją mnie. Mamo, wołam Cię, czy słyszysz Ty mnie(?) To od dawna we mnie głęboko jest. Wołanie Ciebie i milczenie, rozpacz i ból, którego nie widzi nikt.
Chcę krzyczeć, chce rozwalić wszystko co wokół mnie jest! Mamo, wróć… Mamo tak tęskno mi… Szukam Cię kochana mamo, dzień za dniem… Zabłądziłam…
23 November 2013, 09:32
Strata uwiera, i dobrze, bo to oznacza,że zależało nam na osobie która odeszła.
Pamiętaj tylko,że śmierć boli jedynie tych, którzy zostają.
Ja nie przepadam za tekstami o oczekiwaniu w niebie, chociaż są one pokrzepiające i uspokajają nas.
Twoja mama nie czeka na Ciebie w tym czy w innym miejscu, ona jest w Tobie.
23 November 2013, 02:53
Nie zawsze zauważamy niezwykłość osoby, gdy jej zabraknie.
Niezwykłość można dostrzec dużo wcześniej.23 November 2013, 02:49
Owszem, była niesamowitą kobietą o złotym sercu. Najwspanialsza...