Po byku naiwne . Ale niech będzie.

Teraz to już się trochę czepiasz , Ala. 😄

No albo jest, albo nie, ewentualnie nie da się ocenić.

Nie ma czyli.
To dwie różne drogi.
Masz wolną wolę... to i masz wybór - co cię prowadzi.

Czyli miłość ateisty jest gorsza?

Nie wkładajmy sobie słów nadaremnie... itd.
Nie wypowiadam się o strachu czy potępieniu.
Wymijający synkretyzm pojęć i rozwodnienie, /czasem to zwykłe tchórzostwo/
to własnie to co było w zdaniu -albo się do czegoś dorasta
albo jeszcze nie, gdyż wszyscy jesteśmy w drodze.
Niech mi kto pokaże człowieka który ma Boga w sercu tyle ile trzeba
by mu nie kulało.
/oczywiście znajdą się tacy, raczej nieliczni, ale nie mnie o tym... itd./

Nie napisałem że wszyscy wierzący kochają ze strachu, choć sądząc po pewnym komentarzu to może być coś na rzeczy ....

Fałszywa szlachetność, jest jak guma - elastyczna, dwulicowa chorągiewka.
Ustawia się tak, jak tego ktoś oczekuje.
wg mnie nie ma sporu, gdyż meritum to - albo się do czegoś dorasta
albo jeszcze nie.
Bez poznania i miłości do Boga, miłość do bliźniego najdelikatniej mówiąc
kuleje.

Ciekawe co na to nasz kolega MyArchi ...
Czym jest miłość ateisty, który kocha ludzi i to nie z obawy przed piekłem, potępieniem, ale z serca?

NIE.
To poważne uproszczenie z pominięciem...
Człowiek jest największym TWOIM i moim problemem.
Z pominięciem Boga, nie ma miłości, zrozumienia... nie ma wiary.
To nie wiara w człowieka, podnosi nas z każdych słabości
i z tego czego nam brakuje.