Czytałam "Ferdydurke" i też szczerze wszystkim polecam. Ale i tak uważam, że trzeba walczyć o to, bu być sobą. O to też chodzi w tej książce. I choć póki co jesteśmy skazani na maski, wszystko się może zmienić. Do zakładania masek zmusza nas świat. Ale kto go tworzy? My sami. Jeśli ludzie nie zechcą zrzucić masek, to maski zaczną przejmować kontrolę. Zresztą już chyba przejęły. Nie robimy tego, co chcemy zrobić, tylko to, czego się od nas oczekuję. Pozujemy. I tu wracamy do słynnego "zacznij od samego siebie"...

A nie sądzisz, że to jest właśnie złe? Że od samego początku uczymy się kłamać, oszukiwać i dostosowywać do otoczenia? Człowiek powinien być człowiekiem, nie kameleonem. Nie wiemy, jaki jest ten prawdziwy ja... Pytanie dlaczego nie wiemy? Czemu zatracamy samych siebie? A zawsze gdzieś wewnątrz jest coś, co chcielibyśmy pokazać światu, ale strach jest silniejszy. Strach przed niezrozumieniem, odrzuceniem. Ale nie można przez całe życie udawać, po prostu się nie da. Zapewne wielu próbowało, ale człowiek też ma swoją wytrzymałość. I każdy chyba chciałby kiedyś móc powiedzieć: "Jestem sobą, nikogo nie udaję, mam osobą, którą kocham i która kocha mnie, jestem szczęśliwy".
No to się rozpisałam troszeczkę :)