tak, dokładnie.
na szczęście mam gitarę.
powodzenia Ci życzę ;)

A kiedy `przyjaciel` 130 km ode mnie...
Nie zostaje nic więcej. Chociaż otacza mnie masa ludzi i tak czuję się samotna, nie ważne czy z `przyjacielem` czy bez. Straciłam kogoś ważnego i drugiego takiego nie będzie.
Potrafię sama siebie wysłuchać, ale pomóc niestety nie. Siatkówka to wybawienie. Dobrze mieć w życiu przynajmniej jedną taką rzecz...

Każdy powinien mieć kogoś, z kim mógłby szczerze pomówić, bo choćby człowiek był nie wiadomo jak dzielny, czasami czuje się bardzo samotny.
Tak, dokładnie. Potrzebuję przyjaciela, z którym
będę mógł pogadać zawsze, o każdej porze i o wszystkim. Czasami mam poczucie, że jestem kompletnie sam
i jedynym do którego mogę się zwrócić jest Bóg..
W takich sytuacjach kiedy czuję się samotny nie zawiodła mnie tylko jedna - gitara...

A najbardziej boli rozczarowanie, kiedy kogoś oceniliśmy pozytywnie, a on wbił nam nóż w plecy.
Ale obojętność najbliższych, przyjaciół, którzy nie mają czasu dla nas, brak wsparcia rodziny jest najgorsze.

tak to prawda.. niestety takie jest życie.
Nie każdy jest godny zaufania i nigdy nie mamy pewności co do konkretnej osoby, poza tym często pozory mylą i wtedy jest największe rozczarowanie.

..i nie daje o sobie tak szybko zapomnieć. Fakt.

bardzo prawdziwe..
szkoda tylko, że to tak bardzo boli..