"Lepiej mieć kogo stracić czy nie mieć kogo stracić?"
Dopiero niedawno zdołałam odpowiedzieć sobie na to pytanie. Zdecydowanie odpowiem: "Lepiej mieć kogo stracić". No bo cóż z tego, że może nagle na przykład umrzeć? Najważniejsze są chwile teraźniejsze. Mimo iż będzie nam ciężko po utracie bliskiej osoby, my też w końcu umrzemy i spotkamy się tam. Tam, gdzie nic już nas nie rozdzieli i będziemy szczęśliwi. Jak nigdy.
No bo z kim byśmy się śmiali? No bo z kim byśmy gadali o bzdurach, które odstraszyłyby przechodnia? No bo z kim byśmy się kłócili na żarty? No z kim, jak nie z Nimi?