Pięknie dziękuję :) Pozdrawiam popołudniowo :))

Bardzo lubię te skromne progi;)

Dziękuję za przemiłą wizytę w moich skromnych progach... :)

Pozdrawiam i uśmiech przesyłam :)

Codzienność to taka cichutka istota. Niepozorna, ale niezwykle często rzuca kłody pod nogi...

Pozdrawiam... :)

A my coraz łapczywiej wybiegamy w przyszłość... taka ta nasza natura...

:)

Ostatnio biegają w tę i we tę, w poszukiwaniu słów, które by mogły je oddać... :-))

Tak, Maryś, nie karmmy się złudzeniami, nadzieja ceni sobie niezależność, tak jak napisałaś...
"nie licząca na przychylność ślepych kolei losu..."

Dziękuję...
Właśnie ten uśmiech zawitał mi na usta :)) Słońce mam w sercu, a pozytywną energię w duszy :)

Ewuś, dziękuję :))

Natalio, więc może wybiegasz w przyszłość, ale nie łapczywie? :)

Pozdrawiam cieplutko :)

To ja już winnam leżeć rozpłaszczona na drodze życia.

Świetne,zabieram i zapamiętam

Pozdrawiam ciepluchno:))

Ależ "zabiegane" myśli u Ciebie ostatnio ;-))

Życie bez 'złudzeń' jest mniej kolorowe, ale prawdziwsze... Mniej w nim nadziei, choć wciąż jest nadzieja zależna od nas, nie licząca na przychylność ślepych kolei losu...
Carpe diem, bo jutra może nie być...

Ty wiesz Damianku, co ja myślę o Twoich słowach...
Odnajduję w nich zawsze niezwykłą moc, piękno i prawdę.
Chowam je do zeszytu, ale przede wszystkim do serca...

Słonecznego, pełnego uśmiechu i pozytywnej energii dnia życzę :))

Dziękuję, Madziu, za cieplutkie słowa, które podobnie jak dzisiejsze Słońce ogrzewają :)
Pozdrawiam Cię serdecznie i życzę przyjemnego dnia i błękitnego nieba :))