... dodałbym "ufności pomimo wątpliwości"... to właśnie wątpliwości odróżniają wiarę, od pewności (dowodu)...

miłej niedzieli życzę...

Dzięki za uzupełnienie i życzenia. Odwzajemniam. :-)

Do ludzkiej natury należy także ciemna strona, popędy silniejsze od nas, wpływające na nasze decyzje.
Nie istnieje w nas równowaga dobra i zła.
Wiele zależy od predyspozycji, od wychowania, rodziny, kultury, w których wzrastamy lub tych, do których się przenosimy, od osobistych czy też ogólnych stanów spokoju, kryzysu itd...

Istnienie wolnej woli jest obiektem badań, które coraz bardziej ukazują jej wątpliwość.
Człowieka, jak wszystkie żyjące istoty, cechuje wola przetrwania we wrogim świecie, z tą przynoszącą ogromną korzyść, uwalniającą go co [...]

Zgadzam się, że nie każdy poszukuje odpowiedzi na ważne egzystencjalne pytania i rozprawia się czy poddaje refleksji wpojone mu schematy, nad czym bardzo boleję.

Wypaczanie Boga nie omija także mnie. Nie jestem wyjątkiem. Dzieje się to raczej na poziomie emocji niż intelektu, ściślej emocje nie chcą przyjąć tego, co dyktuje rozum. Wypaczam jak każdy, choć zdaję sobie z tego sprawę i poddaję to refleksji, więc nie jest tak najgorzej.

Akurat dysponuję odpowiedzią na to, dlaczego świat jest pełen cierpienia i [...]

Dla mnie inteligencja Boga byłaby równoznaczna m.in. ze stworzeniem świata doskonałego, niezależnie od poczynań człowieka, jeśli nie miałby ten świat powstać z pobudek niższych lub świadczyć o pewnej niedoskonałości stwórcy.
Pozostaje on w strefie wiary, dlatego nie może stanowić obiektywnego argumentu w tej dyskusji. Nic poza naszą wyobraźnią nie powstrzymuje nas od tego, by przypisać jemu dokładnie wszystko, co mogłoby nam pomóc w realizacji naszych celów. Co nie znaczy, że nie wolno nam w nim, w jego wizerunku, znajdywać pewnego [...]

... a może popełniamy błąd zakładając, że "boże dzieło" jest skończone... że Bóg obserwuje nas, i ingeruje w świat z punktu widzenia "artysty który ukończył swoje dzieło" i wprowadza tylko "upiększające poprawki"...

... może Bóg jest "naukowcem" który stworzył "podstawowe" materiały i zasady działania "inteligentnej maszyny" (w pewnym założonym przez niego sensie) jakim jest wszechświat i obserwuje co z tego wyniknie, jak się będzie rozwijał... ingeruje zaś tylko wtedy, gdy jego "eksperyment" zmierza w złym kierunku... w kierunku który zbyt wcześnie zakończyłby jego "eksperyment"... taki świat nie musi być doskonały, zaś "walka dobra ze złem" ma sens i uzasadnienie...

Niewykluczone, jednak tego nie wiemy,
nic nie wskazuje na obecność takiej siły ponad naturą, przynajmniej dziś możemy jedynie spekulować, podczas gdy nauka stara się zrozumieć zagadki wszechświata.

Czy taki ktoś, wiedzący wszystko lepiej od nas, kto pomimo tego przekazał nam cierpienie, choroby i ułomności w ramach testu, byłby godzien bycia nazywanym dobrym ojcem?
Czy, jeżeli na początku sprawiłby cud tworząc świat z niczego, a ten wówczas byłby czymś nierzeczywistym, czy nie mógłby w cudowny sposób pomagać choćby nawet najmniej winnym [...]

... zauważ, że według nauk kościoła (nie tylko katolickiego) Bóg jest dobrym Ojcem gdy jesteś posłuszny temuż kościołowi i jego kanonom... natomiast jest okrutny i mściwy gdy z tegoż kościoła odchodzimy, gdy się mu sprzeciwiamy... a więc, tak naprawdę wizerunek Boga jest nam narzucany przez kościół... sami o Nim nic nie wiemy, a na pewno nic pewnego...

... poza tym Bóg "nagradza i karze" rękami swych "sług i dzieci" (to też z nauk katechetycznych)... jesteś pewien, że to nie wymówka tych co ciągną profity z jego istnienia, by ukryć własne niegodziwości ?...

Na pewno religie jak i związane z nimi instytucje nadużywają świętej potrzeby poszukiwania w człowieku, poprzez tworzony/'doskonalony', przez siebie dla własnych potrzeb rafinowany obraz Boga.

... już dawno przestałem spostrzegać kapłanów jako "sługi boże"... zacząłem ich oceniać, jak ocenia się "pośredników w gospodarce"... łatwiej zauważyć wszystkie "niegodziwości", jak i zalety...

... Nara... czas na obiad... "czworonogie dziecko" na krótki spacer... i do pracy, na 15.oo...

Jak najbardziej.
Ok, dzięki za pobudzającą szare komórki, wymianę zdań.
Zatem cześć, trzymaj się.

… na początek powiem, że dość często odnoszę się do Boga i religii, choć jestem ateistą?, agnostykiem?… na pewno areligijnym… i nie jest to jakaś dwulicowość… po prostu trudno porozumieć się z eskimosami, używając jakiegoś narzecza polinezyjskiego, zamiast ich języka…
Nie wiemy nic o Bogu, za to lubimy go kreować według własnych potrzeb i światopoglądu.
"Czego Bóg chce?" - niejednokrotnie udzielano na to pytanie mniej lub bardziej okrutnych odpowiedzi, dlatego będzie lepiej, jak nie będziemy sobie dopowiadać w jego imieniu. [...]

... odpiszę Ci później... teraz mój mózg już śpi, a ciało też to za chwilę uczyni... właśnie wróciłem z nocnej zmiany...

;-)

W porządku. :-)

… na początek powiem, że dość często odnoszę się do Boga i religii, choć jestem ateistą?, agnostykiem?… na pewno areligijnym… i nie jest to jakaś dwulicowość… po prostu trudno porozumieć się z eskimosami używając, używając jakiegoś narzecza z polinezyjskiego, zamiast ich języka…

Pozwolę sobie zauważyć nie tyle pewną nieścisłość obu pozycji, lecz przede wszystkim ich sprzeczność samych w sobie.
Więc, już abstrahując od tego, że Bóg pozostaje hipotezą a jego 'wizerunek' zmieniał się na przełomie wieków, przechodził metamorfozy, m.in. od [...]

... Odium, nie pytam jak kochać... pytam jak to uczucie okazywać... a Bóg? kocha każdego, ale "grzesznikowi" swych uczuć nie okazuje, póki się nie nawróci vel znów go pokocha... no chyba, że kościół coś "kmini" mówiąc o nawróceniu...

Miłość to działanie. Nie można kochać i tego nie okazywać-to po pierwsze, po drugie miłość nie jest uczuciem, jest działaniem.

A po czym poznajesz, że nie okazuje? Na miłość nie trzeba zasługiwać, a według Ciebie trzeba (wskazuje na to Twoja wypowiedź). Bóg kocha wszystkich, co nie oznacza, że wszyscy zostaną zbawieni.

... "miłość nie jest uczuciem, jest działaniem"... czy aby nie sprowadza to miłości do zwykłych praw fizyki i chemii?... nie obdziera z nimbu czegoś "świętego"?...

... "A po czym poznajesz, że nie okazuje?"... po naukach katechetycznych Kościoła Rzymsko-Katolickiego... i jeszcze raz powtarzam - miłość a okazywanie jej, to nie jest to samo...

Nie rozumiem, dlaczego sprowadzasz miłość do praw fizyki i chemii. Dla mnie działanie ma związek z wolą, która stanowi podwaliny miłości. Czy to jest odzieranie miłości z nimbu czegoś „świętego"? Myślę, że wręcz przeciwnie. Czyż wola czynienia dobra dla drugiego jest odczarowaniem miłości z jej świętości?

A skąd masz pewność, że te nauki są zgodne z wolą Boga? Dlaczego sądzisz Boga po naukach organizacji, którą stworzyli ludzie, a nie po działaniach samego Boga?

Dla mnie nie istnieje miłość bez uczynków, bo miłość nie jest uczuciem, lecz działaniem dla dobra drugiego. Jeśli miłości nie okazujesz, to jak możesz twierdzić, że kochasz? Na jakiej podstawie? Jak możesz twierdzić, że kochasz rośliny, nie pielęgnując ich, nie podlewając i nie zapewniając im warunków do prawidłowego wzrostu? Czy dałbyś wiarę komuś, kto mówi, że kocha rośliny, a w doniczkach ma uschnięte badyle?

... "Jeśli miłości nie okazujesz, to jak możesz twierdzić, że kochasz? Na jakiej podstawie? Jak możesz twierdzić, że kochasz rośliny, nie pielęgnując ich, nie podlewając i nie zapewniając im warunków do prawidłowego wzrostu? Czy dałbyś wiarę komuś, kto mówi, że kocha rośliny, a w doniczkach ma uschnięte badyle?"...

... kocham rośliny i dlatego nie sadzę ich w doniczkach... nie umiem ich pielęgnować i zrobiłbym im tylko krzywdę... na tej samej zasadzie mogę kochać ludzi i im tego nie okazywać... bo [...]

Zupełnie wypaczasz moją wypowiedź. Nie chodzi o to, by lepiej wiedzieć, czego komuś potrzeba i mu to ofiarować, ale by chcieć się dowiedzieć i poznać czyjeś potrzeby. Miłość jest poszanowaniem cudzej wolności, a nie wciskaniem komuś własnej wizji jego szczęścia. Absolutnie nie! Myślałam, że w tej kwestii wyraziłam się jasno. Miłość nigdy się nie narzuca.

Widzę, że bardzo szybko mnie scharakteryzowałeś, wypaczając to, co napisałam. Po pierwsze nie mam chęci okazywania ludziom miłości. Po drugie nigdzie nie napisałam-a mój komunikat [...]

Zupełnie wypaczasz moją wypowiedź. Nie chodzi o to, by lepiej wiedzieć, czego komuś potrzeba i mu to ofiarować, ale by chcieć się dowiedzieć i poznać czyjeś potrzeby.
… a jednak zachodzi tutaj pewna sprzeczność… „by lepiej wiedzieć, czego komuś potrzeba” muszę „chcieć się dowiedzieć i poznać czyjeś potrzeby”… nie mogę się opierać na pytaniu „czego bym sam chciał na jego miejscu”… a po co mam „lepiej wiedzieć, czego komuś potrzeba”, jeżeli nie po to by mu to „ofiarować?”… mała (a [...]

... a jednak zachodzi tutaj pewna sprzeczność… „by lepiej wiedzieć, czego komuś potrzeba” muszę „chcieć się dowiedzieć i poznać czyjeś potrzeby”… nie mogę się opierać na pytaniu „czego bym sam chciał na jego miejscu”… a po co mam „lepiej wiedzieć, czego komuś potrzeba”, jeżeli nie po to by mu to „ofiarować?”

Gdzie leży ta sprzeczność? Czy powiedziałam, że chcę poznać czyjeś potrzeby dla samego poznania?

Słowo „dawać” nie zawiera samo w sobie przymusu. To wyłącznie Twój odbiór. Ja tak tego [...]