Jutro nie pójdę do szkoły
potem też nie.
Nie jestem tam teraz potrzebny nikomu.
Pójdę nad stary zalew
pozbieram trochę liści.
i wrócę do domu.
Tam też mnie nikt nie chce.
Sam nie wiem po co żyję.
Chyba Bóg ma ubaw,
tam w górze, patrząc na mnie
będę się śmiał razem z Nim,
przecież to takie zabawne - - być takim żałosnym.
A jeszcze wczoraj da tygodnie temu
myślałem, że coś się zmieni.
Nadziej była we mnie do wczoraj.
Ale te zielone oczy patrzą w złą stronę
to nie moje oczy - a szkoda.
I tak kiedyś utoną w butelce najgorszego wina.
To żałosne, ale i tak Kocham....