bo bywają dezerterzy honory, którzy nie wiele mają do stracenia..
więc wycierają buty w to co dla nich nieosiągalne..

Taka "radość" na szczęście szybko dociera do mety. Mety osamotnienia, uzmysławia wyobcowanie. Bardzo dobra myśl.

Prawdziwie smutna myśl, prawdziwie.

To prawda, jest. Aż żal tak nieszczęsnych ludzi. Pozdrawiam ciepło :)

Zgadza się - tak wiele zła poczyna się z zazdrości. Nieszczęśliwi nie lubią przecież szczęściarzy :)

niestety jest..

Tak Elu, ciemna strona natury człowieka nie lubi jasności ;)

Ta nicość, nic innego jak zazdrość i podłość.