Istnieje wiele teorii na temat życia, jednak dziś interesuje mnie jedna, konkretna. W życiu pewne rzeczy zataczają krąg, czy tak jest właśnie teraz? Zaczęło się niewinnie, najpierw go nie znałam, później się nim zainteresowałam, następnie polubiłam, on zniknął bez słowa, jak już coś mówił to kłamał, więc go znienawidziłam- na chwilę. Nie mogę się jednak oprzeć dawnym żądzom, nadal nie jestem w stanie się oprzeć jego urodzie, chociaż nie chciałabym mieć z nim nic wspólnego. Patrzę i sama nie wierzę w to co odczuwam, bo lubię jego fryzurę, prosty, zgrabny nos i ciepłe oczy. Porównuje do niego innych. Kryterium, które wyznacza moje upodobania jest właśnie jego osoba. To przykre, bo każdy kłamca jest dla mnie obleśny, jednak nie ten, nie tym razem. To tylko pożądanie, pierwotne i proste zachowanie, nad którym nie potrafię zapanować. Czuję się upodlona. A nie zasłużyłam na to, by ktoś mnie tak potraktował, ani na to żeby się tak czuć. Nikt na to nie zasługuje. Sama sobą wycieram podłogę.