Menu
Gildia Pióra na Patronite

Iść na spacer, tak po prostu,

przed siebie,

bez zbędnego pomyslunku.

Bez problemów, bez lęków, bez zbytecznych niecierpliwości.

Zgubić za sobą napięty harmonogram,

gdzieś na drodze, na której nie ma skrótów.

Iść przed siebie, ot tak po prostu,

trzymając się za rękę z artystycznością, niekoniecznie wypowiedzianą liryką.

Iść,nie patrzeć w tył,

wbrew świadomości czasu,

który skrupulatnie kradnie nam nasze człowieczeństwo,

zatapiając gdzieś w otchłani jakże ludzkie emocje i uczucia.

Szołomić się tym spacerem,

myśleć o własnym jestestwie w sposób człowieczy, może i nadludzki.

Wyrwać się nagle z ciasnych sieci czasu i [po prostu być.

Żyć po prostu, szukać siebie, na drugim końcu tęczy,

z pełną świadomością dnia dzisiejszego.

Jutro może nie istnieć.

4268 wyświetleń
41 tekstów
0 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!