I znowu nachodzi mnie samotność,
tam gdzie, niewyzwolona twórczość mierzy się z lękami,
jeszcze w kołdrę zawinięta
szarpie mnie tylko za końcówki prześcieradła
żebym tylko się poruszył z niesforności
choć myślałem że przycichła w niebie
patrzę na nią i pytam:
- Czego chcesz idiotko
A ona:
- kocham ciebie