I znów wpatruję się w ten cholerny telefon. Tysiące pytań roi się w mojej głowie.
Kompletna cisza ogarnia cały ten chaos. Mam ochotę wykrzyczeć Ci w twarz, wszystko to co we mnie tkwi. Po Raz kolejny mam wyrzuty sumienia. Dlaczego jestem tak naiwna i wciąż pozwalam Cię mnie ranić? Ale … przychodzi moment, kiedy stajesz naprzeciwko mnie … Twoje niebieskie oczy wpatrzone są w moje … Ten Twój wzrok …
Wciąż na mnie działa. Nie mogę z siebie nic wykrztusić, nic prócz „kocham cię”. Dwóch cholernych słów za które Cię nienawidzę …