I stajemy tacy mali, tacy bezbronni wobec wielkiej rzeczywistości która nas otacza... Ogrom bólu serca spowodowanego istnieniem czyni mocne ukłucie wnętrza zakłopotanej duszy... Zamęt myśli targanych brakiem nadziei na lepsze jutro strąca nas w przepaść pragnienia śmierci... Łzy plecione krwią, oczy zalane beznadzieją, chaos w mojej głowie niechęć do życia w sobie...