I siadł sprzedawca śmierci przy fontannie, myje krwią splamione dłonie z obrzydzeniem myśląc o swym życiu. Bez makijażu siadła obok sprzedawczyni miłości, ma dziś wolne, z pogardą zerka w swe odbicie w wodzie.
Spojrzeli oboje sobie w oczy, uśmiech pojawił im się w sercach i każde sobie pomyślało:
- Anioł, to szczęście dziś się do mnie uśmiechnęło.
Autor
14 March 2011, 13:22
... ułudę... bo pod maską snu jednego, i makijażem drugiego - cierpienie ukrywają...
;-)
14 March 2011, 13:01
... z pogardą zerka w swe odbicie ...
... czyżby oboje ułudę sprzedawali?...
13 March 2011, 09:06
Myśl godna zatrzymania się i zastanowienia nad sobą i otaczającymi ludzmi
Miłej niedzieli:))
12 March 2011, 23:16
bardzo fascynująca myśl
podoba mi się
jak dobrze odebrałam to chodzi tu o ludzi którzy są przeciwieństwami a jednak się w sobie zakochują