Przejmujące, pozdrawiam.

Okrutna prawda ...

I podcina nam żyły, byśmy umierali długo i samotnie...

Okrutne...

Zabieram...

Oj, fakt. Tęsknota nieraz staje się dla człowieka, który kocha, wielkim wrogiem..
Świetne Damianie.. :)

Bezlitosna niszczy doszczętnie...
Potrafi całkowicie rozbroić... z jedynej broni życiowej: optymizmu, nadziei, wiary...

Tak, Damianku, w pięknych słowach gorzka kwintesencja... ale z tego wyszedł Ci "szlachetny trunek we wspaniałym naczyniu" (przesłanie i oprawa)

Pozdrawiam Stąd- Z Nadmiaru Myśli:)

haha:D wiesz co?:D mi możesz posprzątać;]

Ten rodzaj tęsknoty to samoistne duszenie własnego istnienia, każdych dni, każdych nocy.
A świadomość, że owa tęskność już jest tak nasza, że nigdy jej się nie pozbędziemy czyni z nas wariatów.

Pozdrawiam.

Trafiasz tym ostrzem w serce tęsknoty... wyjawiając jej najciemniejszy z sekretów: brak nadziei...

Zapadły mi w duszy te piękne słowa...

Pozdrawiam ciepło:)

Jest w Twoich słowach nieodwracalność, kat jest bezlitosny… Bywa i taka tęsknota, choć – jak napisałeś – nie zawsze.
Z drugiej strony, gdy tęsknota jest katem uśmiercającym w nas wszelkie złudzenia, może czasem potrzebujemy takiego kata, żeby zacząć wszystko od nowa…?

Miłego popołudnia, pozdrawiam :)

P.S.: Moja myśl też dziś „tęskna”...

świetna myśl .. ,,

Ten kto nie kochał, nie wie co tęsknota
Nie wie co gorycz, kto bez marzeń śni ...

.