miło...
dziękuję i pozdrawiam

zauważ, że Bóg Mojżeszowy i Jezus (o ile mówimy już o Nim w kategoriach "boskich") to dwaj zupełnie różni Bogowie...

Jak nazwiesz to że misjonarz oddał swoje życie świadomie za Marysię którą kochał i chciał żeby żyła?
nazwałabym to 'świadomym wyborem misjonarza, który kochał marysię'

ale to człowiek stworzył ten podział
na Boga-człowieka i człowieka
ja wypowiadam się tylko w odniesieniu do postaci historycznej i z ludzkiej perspektywy, bo inna nie jest chyba w ogóle mi/nam dostępna
(dlatego wg mnie wszelkie rozmowy o Bogu to jedynie ścieranie się przekonań)

po pierwsze nie wiem ile z tego, co dotrwało do naszych czasów w formie ewangelii czy innych pism, gdzie pojawia się Jezus, jest faktycznie o Jego życiu i słowach, a ile z tego, to jedynie wyobraźnia [...]

dla mnie Jezus nigdy się dla nas nie poświęcił
to nie była "ofiara"
po prostu był do końca wierny sobie i temu czego nauczał
to ludzie chcą widzieć w Jego śmierci odkupienie ich grzechów
tymczasem każdy sam musi je odkupić, swoim życiem tu i teraz
On dał tylko przykład, pokazał czym jest miłość

oddać za kogoś życie, jeśli się kocha
też nie jest "poświęceniem"
pokazuje za to siłę miłości i to, że potrafi ona przezwyciężyć śmierć
Konfucjusz napisał kiedyś
"Kochać jakąś rzecz - znaczy pragnąć, aby żyła."

co do miłości partnerskiej...
chyba nie powinna się aż tak różnić od tej "Jezusowej"
w każdym razie do niej powinna dążyć
bo to, co ludzi początkowo łączy, zazwyczaj niewiele ma z nią wspólnego
i wiele "związków" chyba na tym "niewiele" poprzestaje

"miłość to stan, w którym nic nie jest już tym czym jest, a jest tym czym było od zawsze"
ładnie to ująłeś danielu... dla mnie to bardzo głębokie słowa

oddałbyś je za siebie

trudno wypowiadać się na temat twojej myśli marysiu
skroro raczej nikt z nas nie kocha(ł) prawdziwie

gdyby śmierć jezusa na krzyżu była poświęceniem się dla nas
jego miłość musiałaby być fałszywa

wydaję mi się że tak właśnie jest
w miłości nie ma miejsca na
żal
poświęcenia
zazdrość
strach

miłość to stan, w którym nic nie jest już tym czym jest, a jest tym czym było od zawsze

tyle wątków, że chyba się pogubiliście na tych bezdrożach :)
hm... ale miło
dzięki za dyskusję
no i jesteście miło widziani, jakbyście chcieli ją dokończyć

Tobie Aga dziękuję bardzo za opinię, która dopełniła moją myśl

pozdrawiam Was ciepło

ciekawe to porównanie do wody i ognia w garnku...
pewnie coś w tym jest
miłość łączy przeciwieństwa
które wspólnie tworzą jedność
może dlatego potrzebna jest człowiekowi do pełni...

gdy szukałam w google, czy miłość nie została już ujęta w taki sposób, jak w mojej myśli, trafiłam na cytat A. de Mello:

"Mówi się, że miłość jest ślepa. Wierzcie mi, to zupełne kłamstwo - nie ma niczego bardziej widzącego niż prawdziwa miłość. Niczego. Jest ona czymś najwyraźniej widzącym pod słońcem. Poświęcenie jest ślepe, przywiązanie jest ślepe, pożądanie jest ślepe - ale nie prawdziwa miłość. Nie popełnij błędu i nie nazywaj tych uczuć miłością."
Anthony de Mello — Przebudzenie

jak jest głodny, zabije, bo to jest akurat "naturalne"
żywe istoty zabijają się i zjadają, żeby przeżyć
człowiek zabija głównie dla przyjemności
co nie znaczy, że nie jest w stanie w sobie tego przezwyciężyć
człowiek jest zwierzęciem, ale jako jedyne zwierzę ma możliwość wglądu we własną psychikę, intelekt i nie musi ograniczać się do pierwotnych popędów (co nie znaczy odżegnywać się od nich)

widzisz, dla mnie "naturą" człowieka i naturalnym jego "dążeniem" jest chronienie życia w każdej formie tak, aby zachowana była harmonia
w innym wypadku sami będziemy kopać pod sobą dołek

być może tak jest, może jesteśmy tą "ślepą gałęzią" ewolucji
wtedy okaże się, że albo ja byłam w błędzie i miłość jest wytworem mojej bujnej wyobraźni albo po prostu miłość jaką jesteśmy w stanie z siebie wykrzesać nie wystarczy, byśmy przetrwali

no widzisz, i tu się różnimy
dla mnie człowiek jest w stanie przekroczyć swoje własne ego i to rózni go np.od mrówki
jest w stanie wybrać niekrzywdzenie i niezabijanie, jeśli może bez tego przeżyć, a czasem nawet będąc świadomym tego, że to go zabije
i wcale nie musi to być podporządkowane jakimś wydumanym ideom czy przekonaniom
tylko temu właśnie, co wg Ciebie nie istnieje