Damianie, jak mogłam przeoczyć odpowiedź na Twój cudowny komentarz...przepraszam za to moje roztargnienie. "Latarnia może pozostawić duszę samej sobie.." jak zwykle trafiasz w samo serce mojej myśli:) Pozdrawiam Cię słonecznie w ten piękny, jesienny dzień:)
~Papillondenuit...cóż pozostaje nam wierzyć, że każdy z nas ją ma... byleby starczyło nam sił, by w nią nie zwątpić nawet gdy nie widać często jej blasku z naszej planety... Dziękuję za ciepłe słowa i pozdrawiam serdecznie:)
Ach, gdyby tak każdy miał taką swoją gwiazdę... A ten kto ją już znalazł, by potrafił zatopić się w jej blasku... O ile mniej ciemności byłoby na świecie...
Ojej...:)) Jak zwykle malujecie mi swoimi cieplutkimi słowami uśmiechu tęczę w sercu, na przekór śnieżnym chmurom za oknem... Wam zatem ten uśmiech dedykuję:)