Menu
Gildia Pióra na Patronite

Gdy moja dusza zabłądzi bujając zbyt wysoko w obłokach,
nie rozumu latarnia, lecz twego serca gwiazda,
wskaże jej drogę powrotu...

137 611 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
  • Huaquero

    23 October 2010, 14:18

    Dla Ciebie również słoneczne pozdrowienia przeplatane kolorowymi promykami błękitu nieba :)

  • giulietka

    23 October 2010, 13:43

    Damianie, jak mogłam przeoczyć odpowiedź na Twój cudowny komentarz...przepraszam za to moje roztargnienie.
    "Latarnia może pozostawić duszę samej sobie.." jak zwykle trafiasz w samo serce mojej myśli:)
    Pozdrawiam Cię słonecznie w ten piękny, jesienny dzień:)

  • giulietka

    22 October 2010, 21:37

    Ewciu:) dziękuję... zwłaszcza za ten piękny bukiet:)
    Pozdrawiam serdecznie:)

  • Huaquero

    21 October 2010, 21:32

    Bo ta latarnia może rozkazać i pozostawić duszę samej sobie... A sercem do serca trafić łatwo :-) Pozdrawiam cieplutko :-)

  • Papillondenuit

    21 October 2010, 18:11

    Nic dodać nic ująć :)

  • giulietka

    21 October 2010, 18:09

    ~Papillondenuit...cóż pozostaje nam wierzyć, że każdy z nas ją ma... byleby starczyło nam sił, by w nią nie zwątpić nawet gdy nie widać często jej blasku z naszej planety...
    Dziękuję za ciepłe słowa i pozdrawiam serdecznie:)

  • Papillondenuit

    21 October 2010, 18:00

    Ach, gdyby tak każdy miał taką swoją gwiazdę... A ten kto ją już znalazł, by potrafił zatopić się w jej blasku... O ile mniej ciemności byłoby na świecie...

    Pozdrawiam cieplutko :)

  • giulietka

    21 October 2010, 16:15

    Ojej...:))
    Jak zwykle malujecie mi swoimi cieplutkimi słowami uśmiechu tęczę w sercu, na przekór śnieżnym chmurom za oknem...
    Wam zatem ten uśmiech dedykuję:)

    Pozdrawiam serdecznie:)

  • IKON

    21 October 2010, 15:58

    Bardzo bliski mi obraz...smutny...a pozszywany tymi uczuciami, bardzo wzruszający...Namalowałaś swą duszą piękne porównanie...i siłę gwiazdy...

    Pozdrawiam Madziu :)

  • efa

    21 October 2010, 15:56

    Przepięknie to ujęłaś Giulietko
    :)