Eterycznie

Miliardy zegarów temu w kolebce otchłani rydwanu,
w ziarenku magnetycznego pyłu, przybyli tu.
Ze źródła początku do Ariel.
Dotąd skupieni w jedną myśl, teraz chcą poznawać każdą inną.
Zrozumieć żywioły natury.
W kałamarzu zanurzyć pióro, by pisać w znanej sobie przestrzeni nieznanego czasu.
Poznawać, ale czy zrozumieć? panujące na niebie i ziemi obyczaje.
Swoje istnienia dzielą na lepsze i gorsze.
Wydarzenia, które stanowić będą szczęście dla jednych, nieszczęście uczynią drugim.
Otwarte księgi nie będą rubinem wiedzy.
Ten świat i życie jest na krótkie chwile ekscytujący, na długie udręką.
Dla ratowania własnych istnień jednoczą się we wojnach i kataklizmach.
W pokoju i równowadze zażarcie walczą o osobiste idee, jak inność i odrębność.
Idą własną drogą, po której nikt jeszcze nie szedł.
I nikt nigdy nie pójdzie.
Ich zegar od pierwszego dnia jest wciąż szybszy, wciąż przybliża ciemność.
Skąd przyszli i gdzie odchodzą? gdy ramię klepsydry odwróci Avalon.
Któż bowiem w głębokiej ciemności unosi wzrok...
Kto szuka w mroku odpowiedzi...
Z gwiazd przybyli i tam też powrócą.
Lecz o tym, zdaje się zapomnieli.