Dziękuję Ci Tato,
za to, że Jesteś (nawet) wtedy, kiedy mnie "nie ma"...Za to, że w głowie mi się nie mieścisz (całe szczęście)

Dziękuję Ci za to, że mimo (moich) dojrzałych już lat, wciąż pokazujesz mi "dziecięcy świat"...

Za to, że chociaż (niejedno) mam za uszami, patrzysz na mnie sercem i przyjmujesz mnie całą
(nie tylko zdrowe części)

Za to, że Jesteś Słowem, które mnie "zatrzymuje"
Za to, że Jesteś Ciałem, które mi ofiarujesz...
Za to, że wciąż czekasz, bez najmniejszego wyrzutu, bez pośpiechu...

Czule mnie do policzka przytulasz (wzruszasz) i z radością (w podskokach) idąc za rękę, nauczasz mnie i inspirujesz...
...
Może ktoś potrzebuje dzisiaj Twojej bliskości, ktoś, kto się czuje "zepsuty do samych kości"
Wiem, że to wszystko ogarniasz "sam" i nie potrzebujesz mojej modlitwy...
A jednak, proszę - wesprzyj ramieniem mężnym, przyjaznym, serdecznym...Nie emocją, a łaską Twoją, Bożym Miłosierdziem...
...
Tato, dziękuję - za to, że Jesteś