Doszłam do wniosku, że warto żyć "po coś", dla "czegoś. Nie warto żyć "dla kogoś", bo ludzie przychodzą, zawodzą, ranią, odchodzą i traci się sens życia. Żyjąc "po coś" i "dla czegoś" wyznaczasz sobie drogą życiową, jeżeli Ci coś nie wyjdzie to naprawiasz to i Twoje życie jest warte tego, o czym marzyłaś/marzyłeś. Błędy możesz naprawić i żyć pełnią życia, a człowieka nie da się naprawić. Jeżeli Ci coś nie wyjdzie to szukasz innego celu, a jeśli ktoś Cię opuści lub zrani to boisz się cokolwiek zmienić i zaufać komuś innemu.