Do wszystkiego jest człowiek w stanie przywyknąc..Do bólu,tęsknoty,cierpienia.. i chodź czesto udaje,że dobrze sie ma to tak naprawde wcale tak nie jest..Pod maska uśmiechu czesto kryje płacz, którego nocami nie może opanować..Boisz sie samotności...Boisz sie braku bliskości..Rożne myśli chodzą po głowie,tracisz kontrolę nad sobą,tracisz nadzieję z każdym dniem,że może być lepiej..Samotność,która stała sie codziennościa,stała sie również gwoździem do trumny..Wszystko pomału traci sens.. Umierasz powoli..Teskniąc..Płacząc..Myśląc w duchu:"Może tam będzie lepiej"